Academia Occitana

Atal lo Congrès s’es acampat. Solemnament. Non èri pas convidat a l’asempre, non soi pas assabentat exactament de çò que s’i diguèt, mas poguèri legir d’articles de premsa sus l’eveniment. L’an passat, una delegacion de l’associacion de prefiguracion anèt visitar l'Institut d'Estudis Catalans, l’Acadèmia basca e l’Acadèmia frisona, mas pas l’Acadèmia francesa, la Real acadèmia espanhòla, l’Acadèmia italiana nimai l’Acadèmia occitana… E aprenèm qu’un Conselh linguistic es estat constituït e qu’a ja « avançat sus la question ». Aprèp aver « trabalhat sus qualques centenats de mots », aqueles especialistas se son « mainats que i aviá al mens 50% de vocabulari comun ». Segur es una suspresa ! Volián dire benlèu entre l’occitan e lo frison, perque entre l’occitan e lo catalan devèm èsser altorn de 90%. E se s’agissiá dels mots comuns entre los parlars occitans, coma d’unes o an comprés, l’occitan non seriá pas una lenga. Alavetz, per èsser clar e rassegurar lo pòble, vos anam donar una informacion incresibla : entre totas las varietats occitanas a l’ora d’ara, la proporcion dels mots comuns es al mens equivalenta a la amb lo catalan e non parlam pas de la sintaxi… Çò que vòl dire que se nos metiam d’acòrdi sul vocabulari « sabent » e los neologismes, la lenga comuna modèrna vendriá tota sola, emai amb sas colors d’origina.

Aquò dit, l’Acadèmia occitana es aürosa de saludar l’espelida del Congrès permanent de la lenga occitana e li desira un bon camin al servici de nòstra causa comuna.

J.P.