Paul Froment (Floressàs 1875 – Lion 1898).
Jos la vòlta d’azur ont lo solelh lusís,
ò pichonas fromics dins la granda estenduda,
d’ont venèm ? Ont anam ? Qué fasèm ? Boca muda,
tot òme en i soscant lèu se pèrd pels camins.
Pensar que naut, lassús, ont la posca menuda
de tant d’estelas d’aur sus la nuèit s’espandís,
mila mondes florits que l’amor enlusís
carrejon sens repaus lor vita inconescuda…
E reivar qu’al delà de tot çò que vesèm,
après, n’i a mai totjorn, luènh, vai totjorn pus luènh,
sens saber qual z-a fait ni perqué nimai quora…
Mès s’es vrai que Dieu siasque e qu’a ma darrièra ora
pòsqui l’anar trobar, vòli, camin fasent,
passejar los calèlhs penjats al cèl lusent.