Bertram LARADA
(Montrejau 1581 – id. c. 1635-1637)
La Margalida gascoa.
Si quauque còp jo’t giti ua uelhada,
tos uèlhs beròts entà mi tròp mordents,
còp dessús còp be m’en.hornen dedens
lo caud, lo hred, la ploja, la gelada.
E puish après ua gran tropilhada
de cauds sospirs mes que lo huec ardents
sòrten dehòra e dab lors grevas dents,
dan a mon còr ua dura dentilhada.
Ò, que jo soi divèrsament malaut !
Tot plen de hred, puish moreishi de caud :
non sohreish tant la montanha de l’Etna
de còps deu cèu coma jo de turment,
a cada ora e a cada moment,
tant a tu’t platz de’m hèr patir de pena.